Миллий тикланиш демократик партияси раиси ўринбосари Фируза Муҳамеджонова ўз саҳифасида 27—29 июнь кунлари Тошкентда бўлиб ўтган пиво фестивалига кескин муносабат билдирди. Унинг таъкидлашича, пиво фестивали биринчи марта ўтаётгани йўқ. Бу тадбирни ўтказиш анъанага айланиб бормоқда.

“Майдон одамлар билан гавжум бўлди. Иштирокчиларнинг аксарияти ёшлар, русийзабон ОАВда бу мавзу зўр ёритилди. Ўзбекзабон ОАВ, зиёлилар билан бирга жим. Тошкентнинг нариги томонида эса Ислом цивилизация маркази қад ростлаяпти. Пиво фестивали биринчи марта ўтаётгани йўқ. Бу тадбирни ўтказиш анъанага айланиб бормоқда”, – дейди у.

Унинг фикрича, спиртли ичимликлар оммавий тарзда тарғиб қилинаётган бундай фестивалларнинг оқибати ҳақида жиддий ўйлаб кўрилиши керак.

“Баъзи доиралар бу каби фестивалларни туристлар учун, шаҳарни очиқ ва замонавий кўрсатиш учун, деб асослашади. Лекин савол туғилади: оқибатини ҳисоб-китоб қилмаган очиқлик ривожланишми ёки ўзликдан воз кечишми?

Ҳеч бир замонавий шаҳар ўзлигини топтаб ривожланмайди. 1886 йилда Тошкентнинг янги шаҳар томонида халқнинг туб аҳолисини издан чиқариш учун атайлаб Пиён бозори майхоналар очилганидан хабаримиз бор. Чоризмни тушунса бўлади. Бугун-чи? Бугун бу тадбирни ким ва нимага қўллаб-қувватламоқда?!

Ўзбекистон Германия эмаски, ҳар йили шугина тадбирдан 1 миллиард евродан ортиқ даромад олса. Ёшларимизга атиги 5 минг сўм эвазига спиртли ичимликни таклиф этишни эса оқлаб бўлмайди”.

Феруза Муҳамеджонова Тошкентда бундай тадбирларнинг ўтказилиши нафақат пойтахт, балки бутун мамлакат учун зарарга ишлашини таъкидлаган.

“Тошкент — мамлакатнинг юраги. Маданият, сиёсат, туризм, медиа — ҳаммаси мана шу ерда бошланади. Демак, бу ерда ўтказилган ҳар қандай тадбир бутун мамлакат учун намуна бўлмоғи даркор.

Бироқ бу кетишда бу каби тадбирлар Бухоро, Самарқанд ва ҳатто Қўқонгача етиб бориши ҳеч гапмас. Балки етиб боргандир ҳам. Пиво фестивалини айнан Тошкентда ўтказиш — бу шунчаки фаоллар ёки бизнес ташаббуси эмас, балки халқнинг миллий анъаналари ва ўзлигига тупуришдир.

Бугун пиво, эртага вино, кейин спиртли барлар, ҳеч қандай маданий чекловсиз тадбирлар — шундай кетма-кетликда жамиятни сездирмасдан ўзгартириш мумкин. Албатта, кимнинг нима ичиши — унинг шахсий танлови. Лекин бу танлов жамоат жойида, бутун жамият кўз ўнгида тарғиб этилишига йўл қўйиб бўлмайди”, – деган у.

“Эркинлик тушунчаси маданиятсизлик ва ҳадсизликка аралашиб кетса, бу жамиятнинг ўзлигини йўқотишидан дарак. Жамоатчилик бу каби оммавий тарғиботларга қарши фикр билдириши керак эмасмиди?! Ахир бугун маънавият ва ёшлар масаласида етарли ишониш қийин бўлган муаммолар бор.

Мутахассисларнинг фикрича Ўзбекистонда айни кунда энг ёш гиёҳванднинг ёши 12 да. Демак, бугун баҳс очилган масала бу фақат дарахт масаласи эмас. Бу — инсоннинг ўз ҳаёти, келажагига боғлиқ масала. Агар бир ёғоч учун жамият шундай фаол қўзғалса, демак, бу жамиятдан катта умид кутиш мумкин. Негаки мусулмон одамнинг қалбига Қиёмат қоим бўлаётганини кўрсанг ҳам, қўлингда бир дарахт ниҳоли бўлса, уни экиб улгур, деган ўгит муҳрланган.

Бироқ бу борада ҳам икки хил стандарт борга ўхшайди: дарахт кесишга исён, пиво фестивалига сукунат!

Хулосам: Дарахтни қандай ҳимоя қилсак, ўзлигимизга дахлдор масалада ҳам шундай собит бўлайлик. Зеро дарахтнинг бўшини барибир қурт ейди. Алишер Қодировнинг дарахтнинг ҳимоясига бирлашгандек сув, ер, энергоресурслар, озиқ-овқат ва вақт, қолаверса, ўзлигимизнинг исрофига қарши ҳам бирлаша олсак эди, деган фикрларига қўшиламан”, – дея фикрларини якунлаган Муҳамеджонова.

• миллий тикланиш
• Муносабат