Siyosatshunos Qudratilla Rafiqovning “Российская газета” nashrida “Alamim bor” (Моя душевная боль…) nomli maqolasi chiqarildi.

Maqolada ko‘plab qiziqarli fikrlar qatorida quyidagi jumlalarni ham o‘qish mumkin:

“Poytaxtimiz Toshkent hech zamonda maqtovga muhtoj bo‘lgan emas. Tarixi uzoq-uzoqlarga ketgan bu shahar haqida o‘tmishda o‘tgan buyuk bobolarimiz Abu Rayhon Beruniy, al-Xorazmiy, Mahmud Kosh­g‘ariy va hatto yunon olimi Klavdiy Ptolemey (II asr) ham o‘zining “Geografiyadan qo‘llanma” asarida yozib qoldirgan. Barcha davrlarda Toshkent, deyilsa, “eski shahar” hammaning ko‘z oldiga kelgan.

Ammo uzoq asrlar Toshkentning madaniy orbitasi bo‘lgan ayni bu go‘shada keyingi 100-yilda nimalar yuz berdi, qanday obodonchilik qilindi? Tarixni titkilasangiz, savolingizga javob o‘rnida o‘tgan asrning 80-yillarida sovet davri modernizmi sifatida tuhfa qilingan “Chorsu” bozorini va mustaqillik yillarida barpo etilgan Xastimom majmuasini, keyin unga tutash manzilda qurilgan “Zarqaynar” modalar uyini ko‘rishingiz mumkin edi. Holbuki, bu mas­kan doimo qadim Shoshning madaniy orbitasi bo‘lib kelgan...

Bugun esa vaqt ajratib, “eski shahar”ga bir boring va mo‘jizani ko‘ring. Agar o‘zingizni tarix ichiga kirib qolgandek his qilmasangiz, xayo­lingiz uzoq o‘tmish bilan muloqotga kirishmasa, men kafil. Ayniqsa, markazning asosiy kirish eshigi yuz tutgan “Qorasaroy” ko‘chasi sizni butunlay maftun etadi. Arzimagan muddat ichida bu darajadagi o‘zgarishlarni amalga oshirish... Ochig‘i, odamning aqli ojizlik qiladi...”

• Toshkent
• maqola