Qadim zamonda oshqozoni kasal bir etikdo‘zni tabib uzoq davolabdi. Dorilar ta’sir qilmay, bemorning ahvoli yaxshilanmabdi. Oxiri uni davolay olmasligini aytibdi. Bemor umidsizlikka tushib:
– Agar menga hech qanday dori yordam bermasa, o‘zim sevgan loviya sho‘rvani ichaman, keyin nima bo‘lsa bo‘lsin! – debdi. Tabib indamay yelka qisibdi.
Ertasiga tabib kuni bilan bemorning ahvoli og‘irlashgani haqida xabar kutibdi. Lekin keyingi kun tabibning oldiga o‘sha etikdo‘z xursand holatda kirib kelibdi va hech qayeri og‘rimayotganini aytibdi. Tabib ajablanibdi, ammo bemorning ahvoli yaxshilanganidan xursand bo‘libdi.
Oradan bir necha kun o‘tgach, tabibning oldiga bir tikuvchi kelib, kasalidan shikoyat qilibdi. U ham etikdo‘zning kasaliga chalingan ekan. Tabib uni ham davolabdi, lekin unga ham dorilar kor qilmabdi. Shunda tabib yaqinda bo‘lib o‘tgan etikdo‘z voqeasini aytib beribdi. Hech narsadan umidi qolmagan tikuvchi etikdo‘z kabi loviya sho‘rvani to‘yib ichibdi.
Ammo, afsuski, u o‘sha kuni olamdan o‘tibdi. Buni eshitgan tabib “Etikdo‘zga yaxshi bo‘lgan narsa tikuvchiga to‘g‘ri kelmas ekan”, deb o‘ylabdi.
Eng yaxshi dori bu — ko‘ngil xotirjamligidir.
O‘zbekiston va jahonda ro‘y berayotgan eng so‘nggi voqea-hodisalar, sport, shou-biznes, madaniyat, informatsion texnologiyalar va ilm-fan yangiliklaridan doimo xabardor bo‘ling!
O‘zbekiston va jahonda ro‘y berayotgan eng so‘nggi voqea-hodisalar, sport, shou-biznes, madaniyat, informatsion texnologiyalar va ilm-fan yangiliklaridan doimo xabardor bo‘ling!